اجزاي سه تار
ساز سهتار داراي دو قسمت كاسه و دسته است. در انتهاي دسته پنجه قرار دارد كه محل قرارگرفتن گوشيهاست.
- ۱۴,۸۵۳ بازديد
- ۰ نظر
ساز سهتار داراي دو قسمت كاسه و دسته است. در انتهاي دسته پنجه قرار دارد كه محل قرارگرفتن گوشيهاست.
نام كتاب : آموزش سه تار جلال ذوالفنون
نويسنده : جلال ذوالفنون
ناشر : انتشارات آهنگ
زبان كتاب: پارسي
تعداد صفحه : ۱۱۶
قالب كتاب : PDF
توضيحات :
جلال ذوالفنون در سال ۱۳۱۶ در آباده فارس متولد شد. در كودكي همراه خانواده اش به تهران آمد. فراگيري موسيقي را از ده سالگي در خانواده اي اهل موسيقي شروع كرد و سپس به هنرستان موسيقي رفت و تار را در محضر استاد موسي خان معروفي آموخت. در آن جا بود كه علاوه بر تار به آموزش ويلن و سه تار هم پرداخت.
در سال ۱۳۳۸به استخدام اداره هنرهاي زيبا درآمد و به تدريس موسيقي پرداخت، سپس رشته موسيقي را در دانشگاه تهران دنبال كرد. برداشت تازه اي كه در اين ايام از موسيقي ايراني در او شكل گرفت، نقطه عطفي بود كه به كمك استادان نورعلي خان برومند و دكتر دايوش صفوت عملي گرديد.
نويسنده : روح الله خالقي
زبان كتاب : پارسي
تعداد صفحه : 34
قالب كتاب : PDF
حجم فايل : 984 كيلوبايت
توضيحات : سهتار از سازهاي زهي و مضرابي موسيقي ايراني است كه آن را با ناخن انگشت اشارهي دست راست مينوازند. اين ساز، داراي ۴ سيم از جنس فولاد و برنج است كه به موازات دسته، از كاسه تا پنجه كشيده شدهاند. سهتار داراي ۲۶ پردهي قابل حركت از جنس رودهي حيوانات يا ابريشم است. صداي آن ظريف و تو دماغي و تا حدودي غمگين است و وسعت صوتي آن نزديك به ۳ اكتاو است. سهتار پيشتر همخانواده با سازهايي چون دوتار و تنبور بوده است و امروزه به تار بسيار نزديكتر است. در موسيقي دستگاهي ايران استفاده از سهتار بسيار رواج دارد؛ گرچه بيشتر براي تكنوازي مورد استفاده قرار ميگيرد. اين ساز براي هر دستگاه كوك ويژهاي دارد ولي فاصلهٔ چهارم يا پنجم پايين رونده معمولا بين سيمهاي اول و دوم ثابت است.
در قرن حاضر نواختن اين ساز دچار تحولات زيادي شده است و هم اينك بيش از ده شيوه سه تار نوازي را داريم كه هر يك بر گرفته از شيوه قدما و تركيب آن با شيوه هاي ديگر از جمله سلايق شخصي است. اين تفاوت نواختن ها در عمل با استفاده از تنوع مضراب زني، موقعيت قرار گفتن دست مضراب زن بر روي صفحه ساز و نحوه پرده گرفتن توسط دست چپ حاصل مي شود. عواملي همچون نواخت ملايم بر روي سيم ها، تك سيم نوازي، شلوغ نوازي، تنبوري نوازي و سرعت مضراب و پنجه باعث مي شوند صداهاي متفاوتي از اين ساز شنيده شود.
سهتار از سازهاي زهي و مضرابي موسيقي ايراني است كه آن را با ناخن انگشت اشارهٔ دست راست مينوازند. اين ساز، داراي ۴ سيم از جنس فولاد و برنج است كه به موازات دسته، از كاسه تا پنجه كشيده شدهاند. سهتار داراي ۲۶ پردهٔ قابل حركت از جنس رودهي حيوانات يا ابريشم است. صداي آن ظريف و تو دماغي و تا حدودي غمگين است و وسعت صوتي آن نزديك به ۳ اكتاو است.